Quelle gestion du suivi de l’expulsion du GESU ? Un couple avec 2 enfants mineurs sera bientôt expulsé d’un logement appartenant au CPAS. Ceci est regrettable, d’autant plus que cette expulsion est due à la négligence et la non-réactivité de la commune.
Worden de mensen die uit de Gesù verdreven werden, wel deftig opgevolgd? Een koppel met 2 kinderen wordt weldra uitgezet uit een woning die aan het OCMW behoort. Een spijtige zaak, des te meer omdat deze uitzetting het gevolg is van de nalatigheid van de gemeente.
Bref aperçu du dossier : A la demande de la Commune, un logement appartenant au CPAS a été mis à disposition de cette famille expulsée du couvent Gésù.
Cette famille occupe donc le logement depuis le mois de décembre 2013. Aucun lien contractuel ne lie le CPAS à la famille, ni à la Commune, or c’est la Commune qui a signé un contrat d’occupation précaire avec la famille. Ce contrat prévoit le paiement d’une indemnité mensuelle d’occupation ainsi que d’une provision pour les charges, payable par la famille à la Commune.
Ce contrat « précaire » a pris fin en décembre 2014.
Cependant, la famille ne quitte pas les lieux et il s’avère qu’elle n’a jamais payé d’indemnité.
Le CPAS a envoyé plusieurs courriers à la Commune pour réclamer une indemnité et plusieurs courriers à la famille avec copie pour la Commune l’invitant à quitter les lieux à la fin de la convention. Le CPAS n’a jamais reçu de réaction, ni de la part de la famille, ni de la part de la Commune, à part un seul accusé de réception du bourgmestre qui dit transférer le dossier à l’échevin compétent pour suite. Le CPAS n’a jamais reçu de réaction de la part dudit échevin.
Aujourd’hui, le CPAS veut récupérer son bien pour le mettre en location. Il doit en « bon père de famille » et en droit, se préoccuper de valoriser son patrimoine. Cela lui est impossible pour le moment avec cette famille qui occupe les lieux depuis 20 mois, dont 8 sans titre ni droit. C’est une perte directe pour le CPAS et c’est lui qui paye d’ailleurs les charges locatives.
Au dernier conseil du CPAS, la décision a été prise d’entamer, forcé et contraint, une procédure en expulsion, étant donné qu’il s’agissait d’une situation temporaire et que le CPAS subit une perte financière importante puisqu’il ne perçoit ni loyer ni indemnité d’occupation depuis 20 mois.
Cette situation regrettable aurait pu être évitée si la Commune avait joué un rôle plus proactif dans ce dossier.
- Pourquoi la commune n’a pas réagi aux courriers du CPAS ?
- Pourquoi ne propose t-elle pas une alternative à cette famille, si le loyer demandé par le CPAS, est trop élevé ( le montant est réglé en fonction de la tutelle de la région bruxelloise) ?
- La commune est l’interlocuteur de cette famille, Qu’avez-vous fait pour lui demander de payer le loyer et de régler les charges locatives ?
- La commune a son propre service logement, pourquoi cette famille – comme d’autres expulsés du Gésu – n’a pas la priorité dans le replacement ?
Quand on accorde un logement provisoire, il semble normal d’agir pour sortir de cette situation de précarité. Il est anormal de faire porter sur d’autres institutions, les décisions prises à un moment donné par les autorités communales.
Plus globalement, il nous semble qu’il y a un hiatus entre la commune et le CPAS, l’une ne réagissant à rien et l’autre, devant exercer une autorité contraire finalement à sa mission qui est d’aider les gens. Dans ce cas ci, la commune est pleinement responsable. Et c’est inadmissible dans une commune démocratique qui se dit de gauche.
Dit is de situatie : Op vraag van de gemeente is een woning toebehorend aan het OCMW ter beschikking gesteld van een familie die uit het Gesù-klooster verdreven was.
Deze familie woont sinds december 2013 in de woning. Daarvoor is geen contract getekend tussen het OCMW en de familie of de gemeente, er bestaat wel een overeenkomst van precaire bezetting tussen de gemeente en de familie. Volgens deze overeenkomst betaalt de familie een maandelijkse bezettingsvergoeding en een onkostenvergoeding aan de gemeente.
Dit tijdelijk contract liep tot eind december 2014. Desondanks heeft de familie sindsdien de woning niet verlaten, en blijkt ook dat zij nooit een vergoeding betaald heeft.
Het OCMW heeft verschillende brieven gestuurd, naar de gemeente om een vergoeding te eisen, en naar de familie met kopie voor de gemeente met de vraag de woning te verlaten op het einde van de overeenkomst. Op die brieven is nooit een antwoord gekomen, noch van de familie, noch van de gemeente, op één ontvangstbevestiging van de burgemeester na, die zegt het dossier door te geven aan de bevoegde schepen. Het OCMW heeft geen enkele reactie van de schepen ontvangen.
Vandaag wil het OCMW de woning terug verhuren. Als “goede huisvader” moet het OCMW haar patrimonium valoriseren. Dat is momenteel onmogelijk aangezien de familie al 20 maanden de woning bezet, waarvan 8 maanden zonder enig recht. Het OCMW lijdt verlies door de derving van de 20 maand huurgelden.
De OCMW-raad heeft dus moeten beslissen om een procedure tot uitzetting op te starten, aangezien het ging om een tijdelijk contract en zij een aanzienlijk financieel verlies lijdt doordat ze geen huur noch vergoeding ontvangt gedurende 20 maand.
Deze spijtige toestand had kunnen vermeden worden als de gemeente een meer pro-actieve rol had gespeeld in dit dossier.
- Waarom heeft de gemeente nooit geantwoord op de brieven van het OCMW?
- Waarom heeft de gemeente geen alternatief voorgesteld aan deze familie, gesteld dat de huur gevraagd door het OCMW te duur was (het bedrag van de huur wordt bepaald door de voogdij van het Brussels Gewest) ?
- De gemeente was contactpersoon voor de familie. Wat heeft zij gedaan om betaling van de bezettingsvergoeding en de onkosten te bekomen?
- Waarom geeft de gemeente geen prioriteit aan deze familie om een onderkomen te vinden via de eigen huisvestingsdienst van de gemeente (net zomin als aan de andere uitgezetten van het Gesù-klooster)?
Als de gemeente een tijdelijke woning toekent, kan men verwachten dat ze alles in het werk stelt om vlug een oplossing te vinden. Het kan niet zijn dat de gemeente de gevolgen van haar beslissing afwentelt op een andere instelling, in casu het OCMW.
Meer in het algemeen geeft dit de indruk dat er een hiaat bestaat tussen de gemeente en het OCMW, waarbij de gemeente nergens op reageert en het OCMW zich verplicht ziet om een handeling te stellen die tegen haar missie – mensen helpen – ingaat. In dit dossier draagt de gemeente de verantwoordelijkheid daarvoor. En dat is ontoelaatbaar in een democratische gemeente die beweert links te zijn.
